1.آدمهاي ساده را دوست دارم ...
همان ها که بدي هيچ کس را باور ندارند.
همان ها که براي همه لبخند دارند.
همان ها که هميشه هستند، براي همه هستند.
آدمهاي ساده را بايد مثل يک تابلوي نقاشي ساعتها تماشا کرد؛ عمرشان کوتاه است.
بس که هر کسي از راه مي رسد يا ازشان سوء استفاده مي کند
يا زمينشان ميزند
يا درس ساده نبودن بهشان مي دهد.
آدم هاي ساده را دوست دارم.
بوي ناب “آدم” مي دهند ...

2.ازکسانیکه از من مـــــــــــتنفرند سپاسگزارم ، آنها مرا قویتر میکنند.
از کسانیکه مرا دوســـــــــــــــــــــت دارند ممنونم ، آنان قلب مرا بزرگتر میکنند.
از کسانی که مرا ترک میکنند متشکرم،آنها به من می آموزند که هیچ چیز تا ابد ماندنی نیست.
از کسانی که با من می مانند سپاسگزارم،آنها به من معنای دوست واقعی را نشان می دهند.